MIC SE RUBRIEK

Die tegnologie rondom voertuie wat hulleself kan bestuur, groei met rasse skrede. Gaan dit 4x4-ry een van die dae óók oorneem, vra Mic van Zyl.

Viertrekvoertuie wat vir ontspanning gebruik word, word al hoe gewilder. Dit beteken al hoe meer onervare bestuurders mik na grond- en veldpaaie toe.

Nadat ek die bekende video van ’n Toyota FJ Cruiser gesien het wat homself met sy A-TRAC-stelsel uit die sand grawe, wou ek baie graag sien of my eie FJ dit ook kan doen. Toe ek dit op ’n dag op die proef stel, was ek verstom oor watter slim stukkie ingenieurswese dit is. Sonder dié vierwielvastrapstelsel sou daar heelwat meer grawewerk gewees het in dik sand naby die Maanhaarrandroete in die Magaliesberg. Die A-TRAC-vierwielvastrapstelsel het vinnig kleingeld gemaak van die situasie en my FJ was los sonder dat ek óf die stelsel ’n enkele druppel sweet gestort het.

Daar was baie kommentaar deur die toeskouers, en dit het baie gewissel. Een ouerige man – duidelik uit die tradisionele skool van 4x4-ry – het gemeen al die elektroniese foefies haal die pret uit die ryery. Moderne 4x4’s raak nes daai Google-karre wat hulleself bestuur, het hy bygevoeg.

Ek dink heelwat ander 4x4bestuurders sal met sy opmer- kings saamstem. Jare gelede toe ek nog die ou Hilux met die vaste vooras gery het, was ek mal daaroor om my ryding tot die uiterste te beproef. Ek het dikwels vasgesit met hom en moes meer as een keer grawe of groot klippe pak om hom weer aan die ry te kry.

Viertrekvoertuie wat vir ontspanning gebruik word (eerder as werk, soos weermagvoertuie), word al hoe gewilder. Dit beteken al hoe meer onervare bestuurders mik na grond- en veldpaaie. As ek luister hoe dikwels dié groentjies my uitvra oor wenasse en herwinningstoerusting, kan ek sien daar’s al hoe meer mense wat hulle 4x4 gebruik om op afgeleë plekke uit te kom. Hulle hou beslis nie daarvan om vas te sit nie, en om in die middel van die dag hulle voertuig uit te grawe is nie almal se idee van ontspanning nie. Dis beslis nie myne nie, en daarom waardeer ek al die hulp wat ek kan kry as ek nie lus is vir rondspeel nie – elektronies of nie.

Nie alles is vir almal

Nogtans moet ek erken ek’s nog altyd ’n petrolkop, nes ’n onlangse duinetoer weer bewys het. Daar’s darem net niks soos die krag, die wringkrag, die suiggeluid van die lug deur die snorkel of die gebrul van die uitlaatpyp as jy daar ry nie.

Maar so mal soos wat mense soos ek is oor ’n enjin se klank in die duine, moet ’n mens aanvaar dis vir ander mense bloot ’n irritasie om van punt A na punt B te ry. Ek ken ’n paar van hulle. Dié mense sal veel eerder inklim, vir die voertuig sê waarheen hy moet ry en dan terugsit om e-posse te antwoord terwyl die blikbrein hulle rustig by hulle bestemming kry.

SAE, ’n vereniging van motoringenieurs, het ses vlakke van voertuig-outonomiteit gedefinieer. Heelwat van die stelsels op vlak 0 en 1 is reeds in talle voertuie, selfs 4x4’s, te sien. Kyk maar na aanpasbare spoedbeheer, wat jou voertuig vir jou kan rem as die voertuig voor jou spoed verminder, of voertuie wat self kan parkeer.

Ek het nie ’n probleem met tegnologiese vooruitgang in motors as dit die rit veiliger maak nie, maar ek wil beslis nie hê my 4x4 moet alles vir my doen nie. Ek geniet my tyd agter die wiel, en daarom hoop ek van harte dis nog ’n rukkie voordat ons 4x4’s hulleself begin bestuur.

Ek dink nie ek of daai ouskool man hoef ons te veel te bekommer nie, want daai dag is nog ver weg.