’n Kansellasie-kopseer

Met die nasionale inperking weens Covid-19 het Sanparke die noodgedwonge kansellering van besprekings uitstekend hanteer. Dit was egter nie die geval met alle kampplekke nie, sê Neels van Heerden.

Toe die regering aankondig alle vorme van toerismeverblyf moet sluit tydens die inperking weens die Covid-19-pandemie, is daar behoorlik gegons op sosiale media oor kampplekke se kansellasiebeleid. Sanparke was een van die eerste instellings wat op die verwagte toename in kansellasies gereageer het, en dié organisasie kry volpunte: Ek kon my bespreking by Satara vir einde April sonder moeite kanselleer en boonop is geen boete gehef nie. Ek het besluit om my volle krediet te behou – natuurlik met die vaste vertroue dat Satara later in die jaar weer oopgestel sal word. Sanparke maak ook voorsiening vir ’n volle terugbetaling. Dié raakvatbenadering was egter nie van toepassing op almal nie, en die aanlyngesprekke het weldra uitgerafel oor die dade – én wandade – van sommige kampplekke. Daar was veral kommer oor of kampplekke se kansellasiebeleid voorsiening maak vir ’n baie buitengewone gebeurtenis soos ’n landwye inperking.

EEN VAN DIE VRAE

wat my oog getref het, was of die uitbraak van ’n pandemie as ’n Godsbesluit – oftewel Act of God – beskou kan word. In regsterme is dit ’n natuurlike katastrofe wat niemand kon voorkom het nie, iets soos ’n aardbewing, orkaan of tsoenami. Sulke rampe kan as ’n rede of verskoning aangebied word waarom ’n ooreenkoms (jou bespreking) nie eerbiedig word nie. Of ’n kampplek in so ’n geval verplig kan word om jou deposito terug te betaal is vir my duister. Dalk is hier ’n regskenner onder ons lesers wat ’n mening kan deel? Dan is daar die kampplekke wat nie ’n noemenswaardige beleid het nie, of bloot lomp is in hulle benadering. Dit is egter bemoedigend om te sien baie kampplekke is toegeeflik tydens die inperking. Die beste uitkoms vir albei partye is ’n ooreenkoms waar die besoek uitgestel word tot ’n later datum. Daar was wel kampplekke wat ’n klein administratiewe heffing vereis om datums te skuif, maar dit voel vir my onbillik as ’n kampeerder die volle vooruitbetaalde bedrag of deposito verbeur weens die inperking. Ek is allermins ’n kenner wat betref die Verbruikerswet, maar ek het ’n artikel gelees waarin die Ombudsman, Magauta Mphahlele, gesels oor die implikasies van die inperking wat betref besprekings en kansellasies. Sy meen die afkondiging van ’n algehele verbod op samekomste en reise vir vakansiedoeleindes dwing albei partye om voorafbesprekings te kanselleer en sy bevestig dat nie een van die twee partye in só ’n geval foutiewelik optree nie. Sy sê die wet is duidelik dat verbruikers nie tydens die inperking gepenaliseer mag word nie, maar stel dit ook duidelik dat die diensverskaffer die volste reg het om ’n alternatiewe aanbod aan die verbruiker te bied eerder as ’n kontantterugbetaling. Die kampplek is dus nie verplig om jou deposito terug te betaal as hy ’n redelike aanbod vir ’n alternatiewe datum aan jou gebied het nie.

DAAR IS NATUURLIK

ook die ander kant van die muntstuk wanneer ons oor die finansiële welstand van veral kleiner kampplekke gesels. Hierdie plekke kan nie hulle salarisse summier opskort nie en die kans is baie goed dat kampplekke vir meer as net drie weke sonder enige inkomste moet oorleef. Die kampekonomie gaan ’n geweldige knou kry. Die ekonomie van dorpe soos Bela-Bela is amper volledig afhanklik van toerisme. Die regering, met die hulp van private sakelui, het aangedui dat daar hulp vir kleinsakeondernemings sal wees. Wat die kampbedryf betref, hoop ek dit is gefokus op die behoud van werkgeleenthede en dat dit oorspoel na ondernemings wat regstreeks én nie-regstreeks by die bedryf betrokke is.

Die ekonomie van dorpe soos Bela-Bela is amper volledig afhanklik van toerisme.