Helpende hande Ons medewerkers

Hierdie mense het ver en wyd – ja selfs tot in Namibië – gaan stories soek. Sonder hulle sou jy nie nou die someruitgawe van Platteland kon vashou nie!

Cara Brink-mans

“Klop die hitte 6-stroop”, bl. 110 Cara is ’n stadsmuis wat ’n boervrou geword het in die Komas Hochland in Namibië. Sy sal jou ’n ding of twee oor brahmane kan vertel. As die kraaie gaap, is dit tyd vir tuisgemaakte limonade en ’n middagslapie. Die mooiste dorpsnaam? Die Sandveld. (Ek weet, dis ’n streek.) My pa het altyd gesê ek is nie enige Brink nie, maar ’n SandveldBrink. Onder die Brinks is dit nogal ’n ding! Ons sê somer, jy sê... reën! As die swaeltjies terugkom, die skilpaaie loop en die druppels val. ’n Groter lafenis ken ek nie.

Zigi Ekron

“So maak jy ’n plantpaviljoen”, bl. 106 Zigi is die redakteur van ons sustertydskrif Wegsleep. Hy sê hy gaan ysterwarewinkel toe om ’n pakkie skroewe te koop en kom dan tuis met nóg ’n stuk gereedskap, planke en ’n plan om iets te maak wat hy nie werklik nodig het nie. As die kraaie gaap, is dit waarskynlik omdat janfrederik weer simpel grappe vertel. Die mooiste dorpsnaam? Koffiefontein. Ek drink baie koffie – waarskynlik te veel – én die naam laat my dink aan Luilekkerland. Ons sê somer, jy sê... stoep, sauvignon blanc, sosaties en slaai.

Maree Louw

Voorblad & “HeeljaarKerskrans”, bl. 83 Dié oud-noord-kapenaar is nou fotograaf in die Swartland. As sy nie op grondpaaie rondjaag nie, is sy besig om koolslaai te maak (haar man, die wynmaker Callie Louw, is ’n vennoot in Southern Smoke wat vleis rook – die slaai is heerlik daarby). As die kraaie gaap, kom by die see uit! Die mooiste dorpsnaam? Putsonderwater. Ek dink altyd aan die hoop wat die mense moet gehad het om daar, in die middel van nêrens, tent op te slaan. Ons sê somer, jy sê... sonroom, sand en Stilbaai.

Jac Kritzinger

“Warm hart van die brullende leeu”, bl. 22 Jac noem homself fotograaf, skrywer, sondebok, swerwer. Solank sy kop vol idees, sy bakkie vol diesel en sy lewe vol interessante siele is, is hy gelukkig. As die kraaie gaap, sit ek ’n nat handdoek vir ’n halfuur in die vrieskas en draai dit dan om my kop. Dit word die yskroon genoem en is deur ’n vriend van my gepatenteer. Die mooiste dorpsnaam? Loeriesfontein. Dis liries genoeg, dis weggesteek en dis tjoklitsboksmooi. Ons sê somer, jy sê... lang dae, kort rokkies, vróég opstaan, krieket op Nuweland.